|
|||||||||||||||||||||
Olav Håkonsson Hauge
(1908-1994)
Øyvind Berg:
Det var det saklege hos han, det tørre, evna til å skjera
gjennom og koma ned på jorda utan å bruka fakter som var så
inspirerande. Robert Bly: I USA opplever
vi en syk form for optimisme. Alle ønsker bare å se de lyse
sidene av livet, de ser oppover. Hauge var modig. Han så nedover
i sin lyrikk, ned i sin isolasjon, ned i sin egen mentale helse.
Arnljot Eggen: Olav H. skapte
eit landskap som flytte inn i oss for å bli. Han lyfte inn i diktinga
den kulturen han var runnen av, arbeidslivet ikkje minst. Brikt Jensen: Det tynnes i
storskogen. (...) Olav H. Hauge var en tolerant og vennlig mann. Også
det gjorde ham til forgrunnsfigur og læremester for nye generasjoner
lyrikere. Men var skarp nok i kantene, når han øste av sin
livserfaring og skulle gi råd (...) Idar Stegane: Den som har mist
nokon ein verkeleg var glad i, kjenner sorg. Mange kjenner no sorg, eller
sårt sakn, eller som at det har opna seg eit tomrom. Etter at Tarjei
Vesaas var død, fekk Hauge den siste diktsamlinga hans. Då
skreiv han i eit brev: "Eg har fenge siste dikti til Vesaas. Dei
er so fine at du kunde gråta." No er det sorg over Olav H.
Hauge, og sakn og tomrom etter han, og vi må gjerne gråte
- og. Men: "sorg er krafts uppkome", har han sagt til oss i
eit dikt (...) Einar Økland: Ein god
mann og ein stor diktar. Han gjorde ikkje seg sjølv stor - men
sine emne og tankar. Han gjorde også det gode ved det at han gjorde
oss klokare: Me kjende oss på ein betre og rettare veg etter møte
med han. Hans liv var eit føredøme og hadde
ein modellfunksjon for meg. Jan Erik Vold: For dette er
Olav H. Hauges store prosjekt: Å gi drømmen og den synlige
verden like stor verdi, få det indre syn og det ytre blikk i balanse:
Å se - uten at speilet sprekker eller bildet viskes bort.
Tekstansvarlig: Trond Blom , Musikkavdelingen ©Bergen off. bibliotek
|
|
||||||||||||||||||||
|